10 Kasım 2015 Salı

İlk Gönül Acıları

    Münire'nin babası Münire'yi adeta göz hapsine almış. Cemil Beyle görüşmesine izin vermiyormuş. Geceleri Cemil Bey hep o şarkıyı söylüyormuş. Münire Cemil Beyin odasına geldiğini hayal ediyormuş. Yatağında kıvranıp duruyormuş. Sonra Cemill diyerek uyanmış. Uyandığında dadısı Münire'ninn başındaymış. Çok utanmış Münire. 
      Münire'nin annesi Münireyi halasına götürmek isteyecekmiş. Çocukken Münire orada en eğlencel vakitlerini geçirirmiş. Halasının evi Kanlıcadaymış. Kanlıca'da Şahende Hanım denince hemen hatırlanırmış. Münire'nin oturuşu, kalkışı,gülüşü, gözleri hep halasına benzermiş. Bir gün biri "Ne kadar da halasına benziyor." demiş. Babası da " İnşallah huyu benzemez." demiş. Niye demiş acaba babası böyle. Hiç mi anlaşamazlar mıymış?

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder